Ποιοί κρύβονται πίσω από την δολοφονία του Καποδίστρια; 27/Σεπτεμβρίου. Ημέρα που το Έθνος αποφάσισε να αυτοκτονήσει...

 

27 Σεπτεμβρίου 1831, σαν σήμερα, ημέρα που το Έθνος θέλησε να αυτοκτονήσει σκοτώνοντας τον Κυβερνήτη του. 

 Η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, από χέρια Ελληνικά, υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη της Ελλάδος μέχρι σήμερα.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας υπήρξε η κορυφαία πολιτική μορφή της πρώτης μετεπαναστατικής περιόδου της Ελλάδας. Αναλαμβάνοντας Κυβερνήτης το 1828, σε μια χώρα κατεστραμμένη από τον μακροχρόνιο αγώνα της Επανάστασης, προσπάθησε να θέσει τις βάσεις για τη συγκρότηση ενός σύγχρονου, ανεξάρτητου κράτους. Η συμβολή του ήταν καθοριστική, αλλά η πολιτική του πορεία διεκόπη βίαια στις 27 Σεπτεμβρίου 1831, όταν δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο.

Ο Καποδίστριας εισήγαγε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις που έδωσαν υπόσταση στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος:

• Κεντρική εξουσία: Ενίσχυσε τον ρόλο της κυβέρνησης απέναντι στις τοπικές φατρίες και τους ισχυρούς προκρίτους.
• Διοικητική οργάνωση: Δημιούργησε την πρώτη δημόσια διοίκηση και έθεσε τα θεμέλια για κρατικούς θεσμούς.
• Οικονομία: Προσπάθησε να σταθεροποιήσει τη νομισματική κατάσταση εισάγοντας τον φοίνικα.
• Εκπαίδευση: Ίδρυσε σχολεία και προσπάθησε να διαδώσει τη στοιχειώδη μόρφωση.
• Στρατός: Αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις με στόχο τη δημιουργία εθνικού στρατού και όχι ενόπλων σωμάτων υπό τον έλεγχο τοπικών αρχόντων.

Το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου 1831, ο Καποδίστριας κατευθυνόταν στον ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Στην είσοδο της εκκλησίας τον περίμεναν οι Κωνσταντίνος και Γεώργιος Μαυρομιχάλης, μέλη της γνωστής μανιάτικης οικογένειας που βρισκόταν σε ανοικτή σύγκρουση με τον Κυβερνήτη.

  Ο Κωνσταντίνος τον πυροβόλησε και ο Γεώργιος τον μαχαίρωσε, με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατό του.

 Η ευθύνη της δολοφονίας αποδόθηκε στους Μαυρομιχάληδες, οι οποίοι ένιωθαν προσβεβλημένοι από την αυστηρή πολιτική του Καποδίστρια απέναντί τους. Ο Κυβερνήτης είχε φυλακίσει τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σημαντικό ηγεμόνα της Μάνης, γεγονός που όξυνε τις σχέσεις.

 Ωστόσο, αρκετοί ιστορικοί θεωρούν ότι η δολοφονία δεν ήταν απλώς πράξη εκδίκησης, αλλά αποτέλεσμα μιας ευρύτερης πολιτικής συνωμοσίας. Οι μεγάλες δυνάμεις της εποχής (Αγγλία και Γαλλία κυρίως), που ανησυχούσαν για την επιρροή της Ρωσίας μέσω του Καποδίστρια, ίσως να ενθάρρυναν ή να ανέχτηκαν την ενέργεια.

Μετά τη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια, το Ναύπλιο συγκλονίστηκε. Ο Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης, ο οποίος είχε πυροβολήσει τον Κυβερνήτη, καταδιώχθηκε αμέσως από στρατιώτες και πολίτες και έπεσε νεκρός επί τόπου. Ο αδελφός του, Γεώργιος, που τον είχε μαχαιρώσει, κατόρθωσε να διαφύγει προσωρινά και βρήκε καταφύγιο στην πρεσβεία της Γαλλίας.

 Η στάση αυτή προκάλεσε έντονη αγανάκτηση στον λαό και στις ελληνικές αρχές, καθώς θεωρήθηκε ότι οι Γάλλοι επιχειρούσαν να προστατεύσουν τον δολοφόνο του πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδας. Υπό την πίεση της κοινής γνώμης αλλά και των εξελίξεων, οι Γάλλοι διπλωμάτες τελικά παρέδωσαν τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη στις αρχές. Εκείνος δικάστηκε και εκτελέστηκε με τουφεκισμό στις 10 Οκτωβρίου 1831.

Το επεισόδιο αυτό ενίσχυσε τις υποψίες περί ξένης ανάμειξης στη δολοφονία.